Stel je voor.
Je bent bijna jarig, de postbode komt straks langs met een Zalando pakketje, je weet dat je tentamencijfer in je mail staat en je computer is bezig het mailtje te openen of je bent heel erg benieuwd wat je gasten van je zelf gemaakte overheerlijke andijviestamppot vinden. Zo’n dergelijke situatie had ik laatst. Ik vond het zo spannend!
> “Ik ben er helemaal spannend van!”
< “Wat?”
> “Huh?”
En dan besef ik het.
Ik heb net gezegd dat ik spannend ben in plaats van dat ik het spannend vind.
Ik was zo aan het stuiteren dat ik maar vrolijk daarmee verder ging in de hoop dat mijn opmerking snel in de vergetelheid zou raken. Maar toen ik klaar was met stuiteren dacht ik er nog eens over na. Ik vond het eigenlijk wel leuk. Ik vond het toen zo spannend dat ik één was geworden met de emotie, ik was spannend geworden! Al moet ik zeggen dat dat toch iets anders klinkt dan i-… ach je weet wat ik bedoel..
Word jij ook wel eens ergens spannend van?
Leave a Reply