De witte nachtmerrie

SneeuwEens moet de eerste keer zijn toch? De eerste keer in de bus, in een ander huis, in bad, op de bak, in de tuin, onder het bed, wegrennen voor het megamonster en ga zo maar even door.

Enthousiast als ze waren hield ze me voor het raam. Buiten zag ik een dikke laag wit op alle daken. Zelfs de stoelen, tafel en platjes in het tuintje zagen er heel anders uit. Misschien had het witte spul te maken met het feit dat het nu steeds in huis zo koud was. Ik sliep de laatste tijd daarom ook het liefste tussen hun in, op het zachte kleedje. Kwam er tenminste nog een beetje warmte mijn kant op.

Ze waren door het dolle heen. Blij en enthousiast over dat witte spul. Gelukkig kreeg ik wel snel eten want mijn maag rammelde behoorlijk. Het viel me al op dat ze zo snel hun ontbijt op aten. Meestal speelde we nog even, bracht ik een balletje, gooide zij die, rende ik er heen en bracht ik het terug zodat het riedeltje weer van voor af aan kon beginnen. Vooral omdat zij dat altijd zo leuk vinden hoor. Ik doe eigenlijk net alsof en ach, ik krijg ook weer een beetje beweging. Er kwam een tuigje tevoorschijn en deze werd om die rooie heen geklikt. Zij wist schijnbaar wat er ging gebeuren, ze stribbelde in ieder geval niet tegen. De achterdeur ging open. Toen kon het grote feest beginnen. De rooie liep direct de witte substantie in. Niks geen angst. Vrolijk liep ze daar. Ze trok haar pootjes hoog op en schudde af en toe om de witte derrie van haar poot af te krijgen. Terwijl de rooie daar liep stond ik nog in de deuropening de kat uit de boom te kijken. Voordat ik het wist pakte twee handen mij vast en landde ik, voor het eerste in mijn leven, in de witte substantie. AAAH KOUD! Ik schudde de natte substantie van me af en keek verward om me heen. De twee lachten. Ze vonden me schattig. Ik  wist niet hoe snel ik weer weg moest komen.

Wat een lol zeg! Deze eerste keer vond ik dus echt helemaal niet leuk. Veel te koud! Nee, doe mij maar dat zachte kleedje op het bed, dan komt er tenminste nog een beetje warmte mijn kant op.

2 Comments

  1. Esther Huesken

    Arme Knaisna ;-) Dat haar reactie was dat ze de sneeuw gelijk op ging eten. Wel handig zo’n levende sneeuwschuiver op je balkon. :-)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>