Anderhalf jaar heb ik van je genoten. Mijn eerste, echte eigen plekje. 15 hele vierkante meters in een prachtig, toen pas gerenoveerd huis middenin Groningen. Mijn eigen spullen, mijn wereld. De plek waar ik mijn eerste zelfgekookte maaltijd at, waar ik mijn huisgenoten en studiegenoten uitnodigde, waar ik tot rust kwam, waar ik studeerde, waar ik mezelf leerde kennen. De plek waar ik thuis kwam na een dag colleges, na een middag sporten, na een avond stappen, na een dag werken, na een weekend bij mijn ouders. Thuis, terug naar mijn eigen thuis.
Ik woonde met 6 andere meisjes in een bovenwoning. Mijn kamer lag op het zuiden en had grote ramen met een deur naar het balkon. Ik keek uit op de tuintjes van mijn onderburen. Heel veel groen, een grote boom en een krolse kat. In mijn gedachten hoor ik haar soms nog mauwen. Mijn kamer had het allemaal: een slaapkamer (mijn bed), een woonkamer (de stoel van mijn oma), een walk-in-closet (mijn kledingkast), een eetkamer (de tafel met drie stoelen) de keuken (de koelkast) en studeerkamer (een computertafel voor mijn laptop en printer) in een.
Na anderhalf jaar op kamers te hebben gewoond kreeg ik de kans om naar een appartement te verhuizen. Mijn eigen flatje. En nu, zoveel jaar later woon ik samen in Amsterdam. Ons liefdesnestje. Een plek waar wij samen zijn, samen eten, kletsen, onze vrienden uitnodigen, tot rust komen. Ons plekje. In de jaren van van 15 vierkante meter naar zo’n 50 vierkante meter gegroeid. Dat klinkt, en is, ontzettend fijn! Toch verlang ik soms terug naar de tijd toen ik nog op kamers woonde. De tijd van mijn eerste eigen plek. Jong en onbezonnen, klaar om mijn eigen basis te creëren, mijn eigen waarden te ontdekken, mijn verantwoordelijkheden te nemen. Mijn studentenkamer in Groningen. Waar ik alleen rekening hoefde te houden met mezelf. Slapen wanneer ik wilde (meestal was dat op tijd, ik was een hele ijverige student ;-)), opstaan wanneer ik wilde, uren studeren, internetten, tv kijken vanuit mijn bed, eten, schoonmaken.
Ik mis het soms. Want hoe leuk samenwonen ook is. Het is van ons.
17 Comments
Allet
Aaah, ik mis mn kamertje in Groningen ook!
Melle
Ooohh lotgenoten :D
Dina
Wat een leuk plekje had je! Ik kan me helemaal niet zo goed voorstellen hoe het is om iets voor me zelf te hebben. Toen ik uit huis ging, ben ik direct gaan samenwonen.
Melle
Dankjewel! En samenwonen, dat kan natuurlijk ook. Ook wel heel gezellig :)
Nikki
Grappig hoe je daar soms nog naar kan terugverlangen hè? Je had ook wel een heel gezellige kamer!
Melle
Verlang jij ook wel eens terug naar je studentenkamer? Wat fijn :) en dankjewel!
Jessica
Leuk kamertje had je!
Ben ik blij dat ik nu nog even van mijn studentenkamer kan genieten :)
Aranka
Oeh.. Mooi geschreven Melle!
Een mooie tijd gehad daar met jou. Gezellig gegeten, gekletst, gesport en (van elkaar) geleerd..
Even weer terug naar toen door jouw blog.. Fijn!
Fleur
Wow ik vond het er nog best leuk uit zien eigenlijk! Lekker knus!
Natasja
Gezellig met al die kleurtjes! Ik herinner mij ook nog goed de eerste keer op kamers, dat had toch ook wel iets onbezonnens. :-)
Muurstickers
Lijkt me een hele gezellige kamer!
Graziella
Prachtig verwoord. Ik snap je gelijk helemaal. Ondanks dat ik geen ervaring heb met op mezelf wonen. Ik snap het helemaal :P
Melle
Hahaha wat goed :)
Denise
Wij zijn geloof ik rond dezelfde tijd gestopt met bloggen, best wel jammer want ik vind je artikelen echt heel leuk om te lezen! Toch weer beginnen? x
Melle
Wat toevallig, misschien zat het toen in de lucht ;) Dankjewel voor je compliment! Heel lief :) Ik denk wel veel aan mijn blog maar echt tijd maken naast een 40-urige werkweerk is toch wel echt een dingetje (zoals je hebt kunnen zien). Heel leuk om in ieder geval te weten dat je er veel plezier aan beleeft, het is wel een motivatie om wellicht binnenkort weer iets te bloggen :)
Sofie
Haha, ik ben net muziek van AllyMcBeal aan het luisteren, dat was mijn beste vriendin in mijn studententijd, dus ik snap precies wat je bedoelt! Toen was het leven eigenlijk veel simpeler dan nu en toen leek het veel ingewikkelder.
Lonneke
Soms zo lekker he? Om terug te denken aan het verleden. Ik heb zelf nooit op kamers gezeten, maar ik kan me voorstellen dat het fijn was :)